صورت فلکی ترازو(میزان)

نام یک صورت فلکی درنیمکره جنوبی آسمان  ویکی از صورتهای دایره البروجی

بارها شنیده ایم  که صورت فلکی میزان پیشتر جزو صورت فلکی عقرب به شمار می رفته است و نخستین بار رومیان باستان این گروه ستارگان را به عنوان یک صورت فلکی مستقل و جدا از صورت فلکی عقرب مشخص کرده اند . به هر حال این ادعا چندان درست نیست . سابقه تاریخی این صورت فلکی به سال 2000 قبل از میلاد باز می گردد . مردم با این صورت فلکی حتی در دوران بابلیان نیز آشنا بوده اند ، که زمانی را نشان می دهد که در آن ، در نوعی قضاوت پس از مرگ ، روح مردگان " وزن " می شد . میزان در مصر باستان نیز اهمیت و معنای مشابهی داشت . می گویند " آنوبیس " یکی از خدایان مصر باستان که صورتی چون صورت سگ داشته است ، از ترازوی آسمانی برای توزین روح مردگان استفاده می کرده است . تنها زمانی که وزن روح سبک تر از یک پر پرنده بود ، مرده اجازه می یافت به قلمرو خدایان راه یابد و در آنجا پذیرفته شود .

بعدها صورت فلکی میزان به طور شگفت آوری از آسمان صورتهای فلکی محو شد و جزو صورت فلکی عقرب که چسپیده به آن بود به شمار آمد ، تا این که دوباره رومیان آن را به صورت ترازوی الهه عدالت " آسترآ " معرفی کردند .

در آغاز فصل پاییز خورشید به علامت نجومی میزان وارد می شود ، که البته، امروزه دیگر با صورت فلکی هم نامش بر یکدیگر تطابق ندارند . در این زمان برابری شب و روز را شاهدیم ، و به این ترتیب صورت فلکی میزان یا ترازو ، تا به امروز هم نشانه تساوی و توازن به شمار می آید .

این صورت فلکی کوچک همچنین با برج بابل و فانوس دریایی اسکندریه – که جزو عجایب هفتگانه جهان بود – و همچنین با چراغ بزرگی که اغلب آن را در بازوان قیچی مانندش نگاه می دارد ، ارتباط داده می شود .