ششمین قمر بزرگ زحل که در سال ۱۷۸۹ توسط ویلیام هرشل کشف شده است.قطر آن500 کیلومتر(یک دهم قطر بزرگترین قمر یعنی تیتان) قدر آن9/11 وفاصله متوسط از مرکز زحل 238100 کیلومتر است.مدت گردش نجومی آن 370218/1 روز است. مدار این قمر در چگالترین قسمت حلقه E قرار دارد حلقه ای که از قطعات یخی کوچک تشکیل شده است.این ذرات نشانگر وجود ارتباط میان قمر وزحل هستند.
از سال ۲۰۰۵ میلادی بشر از وجود یخ‌فشان‌های مرموز در انسلادوس آگاه شده‌است مدارگرد آمریکایی کاسینی برای نخستین بار در ژوئن ۲۰۰۵ موفق به مشاهده یخ‌فشان‌های عظیم نیم‌کره جنوبی انسلادوس شد. هرچند هنوز خاستگاه چنین پدیده‌ای به درستی مشخص نشده، اما به احتمال زیاد این فوران‌ها ریشه در لایه‌ای درونی از آب مایع دارند.
دانشمندان حدس می‌زنند که فشار گرانشی اعمال شده از جانب زحل، درون خاموش این قمر را بار دیگر زنده ساخته و بدین واسطه بخشی از اقیانوس زیرسطحی و یخ‌بسته انسلادوس را ذوب کرده‌باشد.
نام تعدادی از عوارض سطحی این قمر بدین ترتیب است.
علی بابا،دلیله،دنیازاد،شهرآزاد،شهریار،سندباد،دیار،سراندیب وسمرقند.
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمایید:
http://www.solarviews.com/eng/enceladu.htm
برای کسب اطلاعات درباره عوارض سطحی به آدرس زیر مراجعه نمایید:
http://planetarynames.wr.usgs.gov/Page/ENCELADUS/target