کهکشانی که به صورت صفحه ای نسبتا" تخت ازتعدادبسیار زیادی ستاره ومقادیری توده گاز وغبار بوده ودارای ساختمانی کم وبیش شبیه مارپیچ است.بیشتر کهکشانهای مارپیچی توده ای مرکزی وکروی از ستارگان پیر با نام هاله دارند .ساختمان مارپیچی یا ناشی از حرکت توده های چگالی در میان ستارگان وگاز وغبار صفحه ی کهکشان باشد ویا ناشی از حرکت تفاضلی چرخشی Differential rotation)) در میان نواحی ابرهای تولید کننده ستاره ای باشد.کهکشانهای مارپیچی ممکن است یا بصورت بازوهای (مثلا"2 تا 4 عدد بازو)به شکل مارپیچی آشکار باشند ویا نشانه هایی از مارپیچی بودن به همراه داشته باشند.بیشتر کهکشانهای مارپیچی دارای حداقل میله ای کوچک در میان توده کروی شکل مرکزی ((bulge هستند که در صفحه اصلی کهکشان قرار دارد.در رده بندی کهکشانی هابل کهکشانهای مارپیچی به چندین زیر رده تقسیم شده اند.بیشتر این کهکشانها دارای توده های بزرگ گازی و نواحی فعال در تولید ستاره های جدید هستند.
محدوده جرم کهکشانهای مارپیچی بین یک میلیارد تا هزار میلیارد برابر جرم خورشید است.قدر مطلق آنها در نور آبی نیز بین 16- تا 23- می باشد.قطر کهکشانهای مارپیچی نیز بین 15000 تا 320۰00 سال نوری متفاوت است.علت درخشندگی وآشکار بودن بازوها این است که آنها محل تولدستاره های جدید داغ وآبی هستند واگر در طول موجهای ماوراءبنفش از آنها عکسبرداری شود بازوها بسیار درخشنده مشاهده خواهند شد.در عوض هسته این کهکشانها قرمز دیده می شود که خود ناشی از وجود ستاره های پیر در نواحی مرکزی می باشد.
کهکشان M100 در خوشه کهکشانی سنبله یکی از زیباترین کهکشانهای مارپیچی می باشد کهکشان راه شیری نیز یک کهکشان مارپیچی است.