کهکشانی که به شکل بیضی دیده می شود. کوچکترین وبزرگترین کهکشانهای عالم بیضوی هستند. عموما"از ستارگان پیر تشکیل شده دارای توده های گازی برای تولید ستاره های جدید نیستند و از لحاظ تعداد رایجترین کهکشانهای کیهان هستند(60 درصد کل کهکشانها). مطالعات دینامیکی نشان میدهند که اغلب آنها دارای سه محور می باشندواندازه هر کدام از محورها نیز متفاوت است بنابراین شکل خاص آنها انعکاسی از مدار ستارگان آن می باشد نه ناشی از یک حرکت واحد.در رده بندی کهکشانی هابل کهکشانهای بیضوی باتوجه به درجه بیضی بودنشان از کلاس E0 برای کهکشانهای با شکل دایروی تا کلاس E7 برای کهکشانهای بسیار کشیده تعریف می شوند.متاسفانه تعیین شکل واقعی سه بعدی یک کهکشان بیضوی ناممکن است.برای درک شکل واقعی یک کهکشان بیضوی باید یک بار چرخش حول آن انجام داد که البته نشدنی است.
این کهکشانها دارای گستره وسیعی از اندازه ودرخشندگی را شامل می شوند از کهکشانهای کوتوله با 10 میلیون ستاره یا کمتر گرفته تا کهکشانهای بزرگ با 10 میلیون میلیون ستاره، گاز درون این کهکشانها بسیار گرم وپخش است.
ستاره های درون این کهکشانها نیز سالخورده بوده واز جمعیت II هستند.این کهکشانها بر خلاف کهکشانهای مارپیچی دوران سریع ندارند.عقیده بر این است که کهکشانهای بیضوی در نتیجه برخورد دو کهکشان مارپیچی بوجود می آیند. کهکشانهای بیضوی در خوشه های غنی زیادند. معمولا" در نزدیکی مرکز خوشه های غنی کهکشان بیضوی غول آسایی قرار دارد که در اثر بلع کهکشانی بدفعات تورم فزاینده ای پیدا کرده است .