افزایش ناگهانی کمتر از ثانیه ای در تعداد فوتونهای با انرژی 20 کیلوالکترون ولت دریافتی از فضا که اولین بار در حدود 27 سال پیش توسط دستگاههای کشف انفجار اشعه گاما گزارش شده است.بر خلاف انفجارات معمولی اشعه گاما، این انفجارات از یک چشمه به طور تناوبی چند بار در سال یا حتی چند بار در روز تکرار می شوند.تعداد کلی این چشمه های کشف شده در حدود 4 می باشد که البته در مکان باقیمانده های ابر نواختر یا در نزدیکی آنها در ابر بزرگ ماژلانی واقع شده یا در کهکشان راه شیری قرار دارند.
آشکار شده است که چشمه این انفجارات در حالیکه بعضی از نشانه های انفجارات اشعه ایکس سخت را بهمراه دارند (مانند آهنگ تغییر با دوره چند ثانیه ای) به شکل ستاره های نوترونی ای باشند که به مقدار بسیار زیادی دارای خواص مغناطیسی هستند(مگنتار).تصور بر این است که انفجارات ناشی از تغییرات ناگهانی در پوسته این ستاره های نوترونی باشد. یکی از نمونه های این پدیده در 5 مارس 1979 رخ داد در این تاریخ12 فضاپیما یک انفجار شدید وکوتاه مدت اشعه گاما را گزارش کردند.این پرتوها به یک ابرنواختر با نام N49 در ابر بزرگ ماژلانی نسبت داده شد.شدت بالای آن موجب شکل گرفتن این عقیده شد که تطابق آن با ابرنواختر نامبرده کاملا" اتفاقی است وچشمه آن یک انفجار در فاصله بسیار نزدیکتری واز محیط بین ستاره ای است.طی سالهای بعد نیز چندین درخشش از همان ناحیه مشاهده شد.همین تکرار پذیری آنرا از دسته انفجارات مقطعی اشعه گاما متمایز نمود.
در تاریخ 27 اوت سال 1998 میلادی نیز نمونه دیگری از این پدیده مشاهده شد.این پرتوها دارای اثرات قابل توجهی بر جو زمین بودند.اتمهای موجود در جو در لایه یونکره که معمولا" طی روز توسط اشعه خورشید یونیده می شوند ودر شب هم دوباره ترکیب می شوند طی وقوع پدیده اشعه گاما ی سال 1998 طی ساعات شب یونیده شدند.
انرژی فوتونها دریک تکرار کننده در منطقه نرم اشعه گاما(با توان در حدود 100 کیلوالکترون ولت) یا منطقه اشعه ایکس سخت وکمتر از انرژی انفجارات اشعه گاما (gamma ray burst)است.
تا پایان سال ۲۰۰۸ تنها ۵ مورد از این چشمه ها شناسایی شده است.تلسکوپ فضایی نیوتن از جمله ماهواره هایی است که به بررسی این اجرام می پردازد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به زبان انگلیسی به آدرس زیر مراجعه نمایید:
http://en.wikipedia.org/wiki/Soft_gamma_repeater