بهترین زمان

محتمل ترین زمان رویت هلال(best time)زمانی است که بخشی از محل حضور ماه تاریک شده

باشد تا با اختلاف پیش آمده بین تضاد نور آسمان وهلال، رویت پذیری میسر شود.با توجه به

پژوهش های انجام شده توسط دانشمندان مختلف از جمله پروفسور یالوپ،بهترین زمان را چهار

نهم مدت مکث هلال،بعد از غروب خورشید(یا قبل از طلوع خورشید) بدست آورده اند.

مقاله ای کامل درباره بهترین زمان رویت از سایت www.newmoon.irنویسنده : ترجمه: افشان کرباسی

مفهوم بهترین زمان ( best time ) برای رویت هلال ماه نو توسط بروین ، شِفر و یالوپ مطرح شد . با بررسی تعدادی از رصدها ما به این نتیجه رسیدیم که بهترین زمان برای رصد هلال ماه ، با ارتفاع مکان رصد رابطه مستقیم و با ارتفاع ماه  رابطه عکس دارد . برای مکانهایی با ارتفاع متوسط ( کمتر از 1000 متر ) ، هلال ماه در مدت بسیار کوتاهی پس از غروب خورشید قابل مشاهده است و برای ارتفاعات بالاتر ( در حدود 2000 متر ) هلال ماه دقایق کوتاهی قبل از غروب ماه دیده می شود .

با استفاده از مدل نورسنجی ، داده های بدست آمده از آزمایش «بلک ول» در سال 1946 و اندازه گیری های انجام شده بر روی روشنایی آسمان در هنگام شفق از محل رصد خود ، ما به این نتیجه رسیدیم که حد مطلوب ارتفاع ماه برای رویت پذیری آن ، در حدود 2 درجه است .

                                                         مقدمه

برای رویت هلال ، در ابتدا ما باید بدانیم که دقیقا به کدام نقطه آسمان خیره شویم تا ماه را بیابیم و باید بدانیم که چه زمانی کنتراست بین هلال ماه و رنگ آسمان به حدی می رسد که مشاهده هلال ممکن شود .

یالوپ، برای محاسبه بهترین زمان از تقسیم لگاریتم روشنایی واقعی ماه را بر لگاریتم روشنایی مجموع مورد نیاز برای رویت در شرایط رصدی داده شده بهره برد.«یالوپ» بر پایه روش «بروین» ، توانست یک فرمول ساده برای بهترین زمان استخراج کند که عبارت است از  چهار نهم مدت زمان مکث ماه. مکث ماه ، فاصله زمانی بین غروب خورشید و غروب ماه بر حسب دقیقه است .

«پِپین» در مقاله‌اش در مجله اسکای اند تلسکوپ دو رصد را گزارش کرد :  رصد «استم» در توسان ( آریزونا ) ، با ارتفاع 860 متر ، هلال ماه را تنها 7 دقیقه پس از غروب خورشید مشاهده کرد . این رصد در تاریخ 21 ژانویه 1996 انجام شد( بهترین زمان یالوپ = 17 دقیقه ) . از سوی دیگر «پاچیک»  از ویلسُن( کالیفرنیا ) ، با ارتفاع 1740 متر ، همان هلال را در همان تاریخ، 28 دقیقه پس از غروب خورشید مشاهده کرد ( بهترین زمان یالوپ = 18 دقیقه ) . المصطفی از عربستان صعودی، با ارتفاع 600 متر ، هلال ماه را 5 دقیقه پس از غروب خورشید مشاهده کرد( بهترین زمان یالوپ =10 دقیقه ).

هر سه رصد با تلسکوپ انجام شده بود. این سه رصد نشان می دهند که بهترین زمان، به ارتفاع مکان رصد وابسته است . اگر ارتفاع مکان رصد در حد متوسطی ( کمتر از 1000 متر ) باشد ، همانطور که در رصد های استم و المصطفی دیدیم ، هلال ماه دقایق کوتاهی پس از غروب خورشید مشاهده می شود . زمانیکه ارتفاع رصدگاه در حدود 2000 متر باشد ، همانطور که در رصد پاچیک دیدیم ، هلال ماه دقایق کوتاهی قبل از غروب ماه مشاهده می شود .

بحث

در لحظه محاق یا ماه نو، همواره مکانی وجود دارد که در آن منطقه، اختلاف سمت بین ماه و خورشید صفر می باشد. ما با استفاده از نرم افزارهای استاندارد خود ، این منطقه را یافته تا بتوانیم در آن ناحیه پارامترهای لازم را در شش معادله مدل نورسنجی خود بکار ببریم .

یکی از پارامترها برای تعیین رویت پذیری هلال نسبت کنتراست است که آن را با Cr نشان می دهیم و  در تعریف عبارتست از تقسیم کنتراست ( C ) بر حد آستانه کنتراست بلک ول ( Cth ).

روشنایی آسمان غربی ( Lв ) در مونیف-یمن  ( با ارتفاع 1990 متر و مختصات جغرافیایی 44 درجه شرقی و 13 درجه شمالی ) اندازه گیری شد . اندازه گیری ها توسط یک فوتوسل سلنیوم PHYWE با قطر 45 میلیمتر و تنظیم شده با یک لامپ رشته ای فلزی ، در ماه اکتبر سال 2002 صورت گرفت . نتایج حاصل از این اندازه گیری ها بر روی نموداری در شکل 1 نشان داده شده است .

برای روشن شدن مطلب مثالی می زنیم : در 14 مارس 2002 ، لحظه محاق ( ماه نو ) در زمان  UT2:05 بود . ما با استفاده از نرم افزار MICA و IMCCE ، مکانی را یافتیم که در آن ، اختلاف سمت ماه و خورشید صفر بود . مختصات جغرافیایی آن منطقه 67 درجه جنوبی و 106 درجه غربی بود . ما می توانیم به راحتی میزان روشنایی ماه (_* L ) را بدست آوریم . قدرظاهری ماه ، 4.43-  ، نیم قطر قرص ماه 14.68 دقیقه قوسی ، جدایی زاویه ای ماه از خورشید در دستگاه ناظرمرکزی ، 4 درجه و فاز ماه ، 0.19% . با توجه به ارتفاع مکان رصد ، ما می توانیم روشنایی ظاهری ماه ( L ) را هنگامی که ماه در ارتفاع های متفاوتی قرار می گیرد محاسبه کنیم . با دانستن روشنایی ظاهری ماه ( L ) ، ضخامت بخش میانی هلال ( W ) و میزان روشنایی آسمان (Lв ) ، ما می توانیم کنتراست بین L و Lв را محاسبه کنیم . برای بدست آوردن حد آستانه کنتراست بلک ول برای قرص هایی با قطر کمتر از 0.6 دقیقه قوسی ، ما داده ها را در جدول 8 بلک ول برون یابی کردیم . در نهایت ما Cr را برای ارتفاع های مختلف ماه محاسبه کردیم و به این نتیجه رسیدیم که Cr در زمانی که ارتفاع ماه در حدود 2 درجه است دارای یک مقدار ماکزیمم است .

 جدول 1 مثال بالا را به طور خلاصه بیان میکند :

با تکرار مراحل مثال بالا برای جدایی زاویه ای 5 ، 6 ،7 و 8 درجه بین ماه و خورشید ، ما نتایج یکسانی را کسب کردیم . یعنی به این نتیجه رسیدیم که هنگامی که ماه در حدود 2 درجه ارتفاع دارد بدون توجه به جدایی زاویه ای آن از خورشید ، Cr دارای یک مقدار ماکزیمم است . ( شکل 2 )

نتایج

از بحث بالا ما به این نتیجه می رسیم که بهترین زمان برای رویت هلال ماه نو به طور مستقیم متناسب با ارتفاع مکان رصد و به طور عکس متناسب با ارتفاع ماه است . در مکانی با ارتفاع 1000 متر یا کمتر هلال ماه 5 تا 10 دقیقه پس از غروب خورشید دیده می شود . در حالیکه در مکانی با ارتفاعی در حدود 2000 متر هلال ماه تقریبا 30 دقیقه پس از غروب خورشید مشاهده می شود. ما به این نتیجه رسیدیم که در مکانهایی با ارتفاعی در حدود 2000 متر حد مطلوب ارتفاع ماه برای رویت پذیری در حدود 2 درجه است .