این پدیده اولین بار طی خورشید گرفتگی سال 1836 در اسکاتلند توسط فرانسیس بیلی به عنوان ردیفی از نقاط درخشان اطراف قرص ماه توصیف شد.این پدیده ناشی از وجود کوهها وارتفاعات سطح ماه می باشد وعبور نور خورشید از میان آنها موجب دیده شدن این نورهای ردیفی می شود.در طی یک خورشیدگرفتگی کلی در زمان تماس دوم وسوم نیز امکان مشاهده آنها وجود دارد.