ماه مانند تمام اجرام سماوی دارای مداری بیضی شکل بوده ودارای نقطه حضیض واوج می باشد. فاصله زمانی دو عبور متوالی ماه از نقطه حضیض مداری نسبت به زمین ماه آنومالی نامیده می شود. طول یک ماه آنومالی تقریباً 554551/27 روز متوسط خورشیدی (برابر با 27 روز و13 ساعت و18 دقیقه و33.2 ثانیه)می‌باشد.مدار ماه در فضا(امتداد قطر بزرگ مدار ماه) ثابت نیست بلکه می توان آنرا بصورت یک بیضی چرخان تصور کرد که چرخش آن ناشی از اثرات گرانشی خورشید است.بر اثر اختلالات گرانشی، نقطه حضیض ماه حول مدار می چرخد و دوره چرخش نیز8.85 سال است.در نتیجه همین چرخش طول ماه آنومالی 5.5 ساعت بلند تر از ماه نجومی است.یعنی ماه باید بدلیل جابجایی وپیشروی نقطه حضیض زمان بیشتری را طی بکند که به آن برسد.
اندازه ظاهری ماه با این مدت زمان ارتباط مستقیمی دارد بنابراین از این فاصله زمانی در پیش بینی گرفتگی ها استفاده می شود.