آنومالی

یک اندازه زاویه‌ای است که برای تعیین مکان دقیق یک جسم در یک مدار بیضوی تعریف می‌شود وبه سه حالت حقیقی، متوسط و خروج از مرکز بیان می شود.

آنومالی حقیقی زاویه بین نزدیکترین نقطه مداری سیاره به جسم مرکزی یا نقطه Perapsis و موقعیت کنونی مداری سیاره است. این زاویه در جهت حرکت مداری سیاره محاسبه می‌شود.

آنومالی متوسط همان آنومالی حقیقی است، اگر مدار سیاره دایروی فرض شود و سیاره نیز با یک سرعت ثابت فرضی حرکت کند. آنومالی متوسط با نشان M  برحسب درجه بیان می شود.نسبت M/360  برابر است با نسبت زمان سپری شده از لحظه آخرین عبور از نقطه حضیض مدار  به طول دوره مداری. مقدار آنومالی متوسط در نزدیکترین نقطه مداری یا Periapsis صفر درجه و در دورترین نقطه مداری یا Apoapsis مساوی با180 درجه است. آنومالی متوسط در هر لحظه از زمان یکی از پارامترهای مداری مهم به حساب می‌آید.آنومالی خروج از مرکز درارتباط با هر دو آنومالی قبلی می باشد هنگامی که با معادلات کپلر سرو کار داشته باشیم.