ستاره مغناطیسی

ستاره ی با شدت میدان مغناطیسی زیاد.شدت میدان مغناطیسی معمولا" بکمک جداشدگی خطوط طیفی ناشی از وجود میدان چیزی که با نام پدیده زیمان شناخته می شود اندازه گیری می شود.میدان مغناطیسی تاکنون در ستاره های تی ثوری ،ستاره های پیش ار رسیدن به رشته اصلی ؛ بعضی از ستاره های رشته اصلی ؛بعضی ستاره های کوتوله سفید وبعضی ستاره های نوترونی کشف شده است.اولین میدان مغناطیسی توسط جورج الری هال در سال 1908 در لکه های خورشیدی کشف شد  حدود 40 سال بعد نیز اولین میدان مغناطیسی توسط هوراک دابلیو بابکوک در ستاره 78 سنبله(ستاره ای از رشته اصلی با جرمی در حدود دوبرابر جرم خورشید) کشف شد.اکنون مشخص شده که تمام ستاره های با شدت مغناطیسی دارای ترکیب شیمیایی خاص هستند وعموما" مانند یک میله آهنربایی دارای دو قطب شمال وجنوب هستند .شدت میدان در یک ستاره نوعی مغناطیسی در حدود 1000 گاوس یا 0.1 تسلا می باشد.(چیزی در حد 3000 برابر میدان مغناطیسی زمین).ستاره هایی که میدان مغناطیسی شان بسیار قوی است در رده مگنتارها قرار می گیرند.

برای خواندن مطالبی اضافی به زبان انگلیسی درباره ستاره های مغناطیسی به سایت زیر مراجعه نمایید:

http://www.space.com/scienceastronomy/magnetic_stars_041102.html

واژه مرتبط:

ستاره های متغییر مغناطیسی