سیارکهای کمربند اصلی در فاصله بین ۱/۲ تا حدود ۵/۳ واحد نجومی از خورشید بدور خورشید می چرخند.در این بازه فاصله ای ،نقاطی وجود دارند که تعداد سیارکها در آن بسیار ناچیز است.برای نمونه در فاصله ۳/۳ واحد نجومی از خورشید.این فواصل بدلیل رزونانس با سیاره مشتری (برای نمونه نقطه رزونانسی ۲:۱)از وجود سیارک تهی شده اند.یعنی گرانش این سیاره از قرار گرفتن سیارکها در فواصل مشخصی جلوگیری می کند.اگر سیارکی در این فاصله از خورشید قرار داشته باشد با دوره تناوب ۹/۵ ساله بدور خورشید خواهد چرخید که این مدت زمان درست برابر با نصف زمان گردش سیاره مشتری بدور خورشید است واین به معنای آن است که در هر چرخش سیارک در شرایط مساوی از لحاظ گرانش قرار می گیرد تا اینکه به اجبار به خارج از این مدار منتقل شود ونتیجه این باشد که اکنون شاهد وجود سیارکی در این فاصله از خورشید نباشیم.
دانیل کیرک وود نام ستاره شناسی آمریکایی است که برای اولین بار متوجه این موضوع شد.او در ابتدا با مطالعه مداری کمتر از 100 سیارک به وجود تهیگاههای در فواصل 2.5 و3.3 واحد نجومی پی برد.
واژه مرتبط: سیارک تروجان
نمودار بالا که نشان دهنده توزیع سیارکها در فواصلی از خورشید است از سایت زیر گرفته شده
wpcontent.answers.com