سیارکهای آمور

گونه ای از سیارک‌ها که در چرخش به دور خورشید مدار مریخ را قطع می کنند اما مدار زمین را قطع نمی کنند فقط گهگاهی به آن نزدیک می شوند. نقطه حضیض آنها بین 017/1 تا 3/1 واحد نجومی است. مانند بقیه سیارک‌های که به سیارات نزدیک می شوند، عموماً دارای عمری در حدود ده میلیون سال بوده ومعمولاً به دنبال برخورد با زمین یا مریخ از بین می روند. این سیارک‌ها تحت گرانش مشتری و همینطور اختلالات ناشی از مریخ در کمربند اصلی شکل گرفته و سپس به این مدارها آمده‌اند و بعضی نیز احتمالاً هسته ستاره های دنباله‌دار می باشند. اولین عضو این گروه سیارک 433 EROS می باشد که در سال 1898 کشف  گردیده است. تا سال 2005 در حدود1200 سیارک از این رده شناسایی شده اند. عقیده بر این است که دو قمر مریخ یعنی فوبوس ودیموس از سیارکهای آمور بوده اند که در دام گرانش مریخ گیر افتاده اند.سیارک 433 اروس یکی از 3 سیارکی است که در این خانواده قرار داشته وقطرش از 10 کیلومتر بیشتر است.دوره تناوب آن 1.76 سال وکشیدگی مداری آن 10.8 درجه است.نزدیکترین فاصله آن با زمین در سال 1975 به مقدار 0.15 واحد نجومی بوده است.قبلا" در سالهای 1901 و1931 نیز فاصله این سیارک با زمین به حداقل رسیده بوده است.بزرگترین سیارک که دارای احتمال برخورد با زمین است سیارک 4179 توتاتیس نام دارد که قطر آن بیش از یک ونیم کیلومتر است زاویه کشیدگی آن با صفحه مدار زمین تنها نیم درجه اختلاف دارد.این سیارک در سال 2004 از فاصله در حدود 4 برابر فاصله ماه تا زمین از کنار زمین گذشت.

یک سیارک با قطر حدود 1 کیلومتر که با سرعت 21 کیلومتر در ثانیه (حد پایین سرعت سیارکها)حرکت کند می توان دهانه ای با قطر 25 کیلومتر در سطح زمین ایجاد کند.

فهرستی از سیارکهای آمور در سایت زیر آمده است

http://epmac.lpl.arizona.edu/list.php?sub=am_nea

 منبع عکس:http://physics.uoregon.edu/