نخستین شهاب باران ارابه‌رانی در تابستان سال ۱۹۳۵ میلادی گزارش شد. بعدها مشخص شد که منشا این بارش دنباله‌داری بلند دوره‌ای به نام کیس (C/1911 N1) با دوره تناوب ۲۰۰۰ سال است. این دنباله‌دار در سال ۱۹۱۱ به هنگام گذر از درون منظومه شمسی و رسیدن به حضیض مدار بزرگ خود کشف شده است.
زمین هر سال در شب‌های نزدیک به ۹ و ۱۰ شهریور از نزدیکی جریان توده ذرات رها شده از دم دنباله‌دار می‌گذرد اما در بیشتر سال‌ها این توده چنان رقیق است که شهاب های چندانی از این بارش نامحسوس دیده نمی‌شود. با وجود این مطابق پیش‌بینی‌های گروهی از دانشمندان رشته‌ای از ذرات این دنباله‌دار که در عبور دوره قبل آن، یعنی سال ۸۲ پیش از میلاد، در فضا رها شده است درسال2007در مسیر برخورد با زمین است. به علت پهنای کم رشته ذرات گفته شده :زمین در مدت کوتاهی از میان آن می‌گذرد و فقط بخش‌هایی از سیاره که آن هنگام در شب و رو به توده باشند نمایش اصلی را می‌بینند. نقطه آغاز حرکت شهابها در نزدیکی ستاره عیوق در صورت فلکی ارابه ران می باشد.
منبع:سایت آسمان شب
مترجم:بابک تفرشی