دایرﺓالبروج مسیر ظاهری سالیانه خورشید در میان ستارگان آسمان می باشد.دایرﺓالبروج بدلیل حرکت مداری زمین بدور خورشید بوده و در واقع تصویر صفحه مداری زمین روی کره سماوی می باشد و بدلیل مایل بودن محور چرخش زمین با استوای سماوی دارای زاویه ای در حدود 5/23 درجه می باشد.استوای سماوی در دو نقطه دایرﺓالبروج را قطع می کند اولین نقطه تماس اولین نقطه حمل ودومی اولین نقطه میزان نامیده شده است این دونقطه به نقاط اعتدالین هم معروف می باشند.قطب های دایرﺓالبروجی 90 درجه با دایرﺓ البروج زاویه داشته ودر دو صورت فلکی تنین و ماهی زرین قرار دارند.
مسیر ظاهری خورشید بعلاوه تمام سیارات از میان 12 صورت فلکی مشهور منطقۃ البروجی میگذرد( درحدود قرن پنجم قبل از میلاد اخترگویان بابلی یا یونانی آنرا به ۱۲ قسمت تقسیم نموده اند) اما بدلیل حرکت رقص محوری زمین وتعاریف جدید مرزهای صورتهای فلکی٬ در حال حاضر خورشید از میان صورت فلکی حوا یا مارافسای نیز می گذرد.از آنجاییکه زاویه صفحه مداری سیارات منظومه شمسی با صفحه مداری زمین کم است مسیر ظاهری تمام سیارات در نزدیکی دایرﺓ البروج قرار دارد.کلمه ecliptic از آنجا آمده که گرفتگی(eclipce) ماه یا خورشید تنها زمانی رخ می دهد که ماه از این صفحه می گذرد.