عرض دایرة البروجی که با نماد β هم معرفی می شود فاصله زاویه ای جسم با دایرة البروج ویکی از مختصات سیستم دایرةالبروجی است.مقدار آن در دایرةالبروج صفر ،به سمت قطب شمال سماوی مثبت بوده وبه سمت قطب جنوب سماوی مقدار آن منفی می باشد.
عرض دایرة البروجی ماه حداکثر در حدود ۵ +ـ درجه است یعنی حداکثر به همین اندازه با
دایرة البروج فاصله می گیرد .اگر عرض مثبت ۵شد در این حالت معمولا ماه نو در سمت راست نقطه غروب خورشید در آسمان مغرب دیده می شود.اگر عرض دایرة البروجی ماه منفی ۵باشد در زمان غروب ،ماه نو در سمت چپ خورشید بوده و در عرضهای جغرافیایی میانه مانند ایران در نیمکره شمالی زمین به علت کم بودن زاویه با افق معمولا دیدن آن (علیرغم خوب بودن بقیه پارامترهای رویت مانند جدایی زاویه ای بین ماه و خورشید ،سن ماه ، اختلاف سمت ماه وخورشید، ضخامت هلال ، فاز هلال و..)سخت تر است.
بیشینه عرض سماوی ماه نقطه ای است به فاصله۹۰ درجه از نقاط گره ای که ماه به بیشترین ارتفاع از دایره البروج در نیمکره شمالی آسمان می رسد.
کمینه عرض سماوی ماه نقطه ای است به فاصله ۹۰ درجه از نقاط گره ای که ماه به کمترین ارتفاع از دایره البروج در نیمکره جنوبی آسمان می رسد.
با توجه به اینکه نقاط گره ای ماه در هرسال حدود ۳/۱۹ درجه در جهت عقربه های ساعت جابجا می شوند نقاط بیشینه وکمینه عرض سماوی ماه در جای ثابتی از آسمان قرار ندارند.
واژه مرتبط: طول دایرﺓ البروجی
منبع :با کمک مقاله ای از آقای سید قاسم رستمی
