اختر سنجی

علم اندازه گیری مکان، اختلاف منظر و حرکت نسبی اجرام سماوی.اخترسنجی دارای دو مجموعه است:

1-        اخترسنجی گسترده  وعالم گیر(global)که در آن به نقشه برداری وفهرست برداری از نواحی گسترده آسمان پرداخته می شود.چهارچوبی مرجع از ستارگان پرنور در این روش استفاده می شود. وسپس موقعیت اجرام کم نور با عکاسی های با میدان دید بالا بکمک آنها اندازه گیری وثبت می شود.تمام این اندازه گیریها تحت تاثیر  جو زمین واشکالات ساختمانی وحرارتی تلسکوپی بوده ودارای یک عدم قطعیت می باشند.ماهواره ابرخس با هدف کم نمودن همین اثرات به فضاپرتاب شد.اخترسنجی رادیویی نیز توسط تداخل سنجهای ویژه ای انجام می شود.

2-       اخترسنجی با میدان دید کم:مکان نسبی در میدان دید تلسکوپهای با فاصله کانونی بلند در صفحات عکاسی ودر حال حاضر بیشتر با سی سی دی  ها انجام می شود.هدف این اخترسنجی اندازه گیری حرکات نسبی واختلاف منظر ستاره ها می باشد.کشف ستاره های دوتایی اخترسنجی ویافتن مکان مولفه دیدگانی(همدم) اجرامی که در ناحیه دیدگانی تابش ندارند از اهداف این روش می باشد.

ماهواره ابرخس با اهداف اختر سنجی در سال ۱۹۸۹ میلادی به فضاپرتاب شد و دو فهرست تیکو و ابرخس از نتایج کارآن می باشند.